Czego dowiedziałem się o sobie przez ten tydzień - Futures Masters cz.3

Minął drugi tydzień konkursu Futures Masters. Tydzień, w którym osiągnięte przez uczestników stopy zwrotu są równie imponujące jak w pierwszym i jednocześnie drugi tydzień, w którym straciłem pieniądze. Na szczęście są to pieniądze wirtualne.

Jak widać na powyższym wykresie, tydzień ten nie cechował się jakąś nadzwyczajną zmiennością. Z jednej strony rozpoczął się od sesji spadkowej, wyznaczającej swoim cieniem tygodniowe minima, a z drugiej zakończył sesją wzrostową, wyznaczającą tygodniowe maksima. W sumie rozpiętość to 50 punktów, co nie powala, gdyż kilka tygodni wcześniej w ciągu jednej sesji rynek był w stanie pokonać większy dystans.

Zgodnie z moimi przewidywaniami, żeby trafić do czołówki, trzeba było handlować bardzo aktywnie. Nie wiem, czy organizatorzy konkursu Futures Masters pokażą statystyki najlepszych uczestników. Chciałbym wiedzieć, ilu transakcji dokonali oraz z jakiego lewara korzystali. Z pewnością będzie to niemała wartość, którą jednak chętnie bym poznał.

Drugą kwestią jest zestawienie czołówki. Patrzę na pierwszą dziesiątkę i nie widzę żadnego nicku znanego z pierwszej edycji. Jeszcze trochę za wcześnie na kategoryczne sądy, ale wydaje mi się, że regularne osiąganie tak wysokich stóp zwrotu jest niemal niemożliwe. Spodziewam się kontynuacji tej tendencji i pojawiania się ciągle nowych osób pośród najlepszych. Co wcale nie znaczy, że osiągnięcie na rynku kontraktów dobrego wyniku jest kwestią szczęścia lub przypadku.

Jak wspomniałem na wstępie, drugi tydzień konkursu również zakończył się dla mnie stratą, mimo że stosunkowo niewielką. Z drugiej jednak strony wyniosłem z niego bardzo cenną lekcję, która pomogła mi zrozumieć pewien aspekt inwestowania na giełdzie.

Otóż w ciągu tego tygodnia zawarłem tylko jedną transakcję. W poniedziałek zdecydowałem się zająć krótką pozycję, którą utrzymałem otwartą bez żadnych modyfikacji do samego piątku. Wzrostowa sesja sprawiła, że ostatecznie tydzień zakończyłem na stracie.

Co ciekawe, przez cały tydzień utrzymywałem spadkowe nastawienie i jest tak również teraz. Zwyczajnie sądzę, że na chwilę obecną prawdopodobieństwo ruchu spadkowego jest większe niż w przypadku ruchu wzrostowego. Te kilka dni, które upłynęły od czasu otwarcia przeze mnie pozycji, wiele nie zmieniły i ciągle jestem takiego zdania. Potwierdziłem to dzisiaj rano, odnawiając moją krótką pozycję na FW20.

Przykład ten pokazuje, że zwyczajnie moja strategia inwestycyjna i moje podejście do indeksu Wig20, na którym się głównie opieram, zakładają dłuższy horyzont czasowy. Nie jest dla mnie problemem, że minęło kilka dni i zakładany scenariusz się nie zrealizował. Być może zrealizuje się w kolejnym tygodniu.

Owszem, poniosłem stratę w konkursie. Ale z drugiej strony przekonałem się, że najważniejsze jest trzymanie się sprawdzonych metod. Umiem inwestować w horyzoncie kilku tygodni i daje mi to dobre rezultaty. Nie umiem natomiast inwestować w horyzoncie kilku dni i powiedziałem sobie, że trudno, nie muszę umieć.

Nie każdy inwestor musi być skuteczny na każdym możliwym polu. Tak samo jak od osoby zarabiającej na foreksie nie wymaga się umiejętności analizy sprawozdania rocznego oraz jak od posiadacza obligacji korporacyjnych nie oczekuje się bycia dobrym daytraderem, tak nie każdy musi sprawdzać się we wszystkim. Jest to też jasna wskazówka, że jeśli już znamy swój styl inwestycji i widzimy w nim pole do rozwoju, warto się na nim skupić zamiast poszukiwania szczęścia w innych obszarach rynku. Oczywiście można to robić, ale jako formę samorozwoju, a nie źródło przewagi rynkowej. Można tu zacytować jednego z klasyków, który powiedział, że dla sukcesu na giełdzie ważne jest, żeby robić więcej tego co działa, a mniej tego co nie działa.

A Wy macie już jakieś przemyślenia po dwóch tygodniach rozgrywki?