Mikołaj przywiózł rózgę - trzeci kwartał wypada kiepsko

Wszyscy, którzy rozglądali się za rajdem świętego Mikołaja mogą czuć się rozczarowani. Prezentów nie było, wzrostów również, a przykład rynków zachodnich dodatkowo potęguje wrażenie, że jednak na naszym parkiecie nie dzieje się dobrze. Wrażenie tym smutniejsze, że jeszcze trzy miesiące temu, w wrześniu, Wig20 wybił górą kanał, w którym poruszał się przez cały mijający rok, ustanawiając tegoroczne maksima. Grudzień z kolei przyniósł nam tegoroczne minima. Widzimy więc, że sytuacja nie rozwinęła się po myśli inwestorów poszukujących zysków na inwestowaniu w akcje.

Poniżej przedstawiam porównanie ostatnich miesięcy 2014 roku w wykonaniu dwóch indeksów - Wig20 oraz Sp500. Dla ułatwienia rozbiłem je na kilka podokresów, żebyście mogli dostrzec, o ile słabszy jest nasz rynek od amerykańskiego.

Widzimy wyraźnie, że w Warszawie spadki zwykle są silniejsze niż w USA, a wzrosty słabsze. Licząc zmianę poziomu indeksów od dnia 19 września do 24 grudnia 2014 roku, Wig20 stracił 8,53%, podczas gdy Sp500 zyskał 3,55% i na ostatniej sesji ustanowił najwyższe poziomy cenowe, jakie kiedykolwiek zaobserwowano na tym indeksie.

Można oczywiście budować wiele teorii związanych z taką nierównowagą między tymi dwoma wykresami. Część z nich zapewne będzie dotyczyła sytuacji geopolitycznej, w której znajduje się Polska, a związanej z bliskością problemów ukraińsko-rosyjskich. Nie zmienia to jednak faktu, że od ponad 3 lat Wig20 znacząco nie oderwał się od tych samych poziomów.

Co ciekawe, również indeks WIG, który do niedawna pokazywał jeszcze siłę naszego rynku, również zszedł wyraźnie niżej i póki co nie daje wskazówek co do osiągnięcia nowych maksimów w najbliższych tygodniach i miesiącach.

Taki rozwój wypadków z pewnością wielu inwestorów męczy. Bo przecież rynki światowe znajdują się ciągle w fazie hossy, co niedawno pokazał DAX, ustanawiając kolejne maksima. Dlaczego nie dzieje się tak w Warszawie?

Niezależnie od przyczyn, nie warto zastanawiać się nad rezygnacją z inwestowania lub próbować na siłę grać na wzrostów, kiedy tych wzrostów nie ma.

Pewną alternatywą mogą być instrumenty pochodne, takie jak kontrakty terminowe i opcje, które pozwalają na budowanie strategii niezależnych od scenariusza wzrostowego. 

Innym rozwiązaniem jest poszukanie bokera OTC, który umożliwia dostęp do instrumentów zagranicznych. Jeśli na Sp500 dzieje się lepiej, skupmy się na inwestowaniu w oparciu o ten indeks, zamiast szukać analogicznych okazji inwestycyjnych na GPW. Niestety za pieniędzmi trzeba czasem pochodzić, one same do nas nie przyjdą.

Jakie Wy macie podejście? Są tacy, którzy trzeci rok próbują na Wig20 grać na wzrosty? A może ktoś już powiedział dość i przeniósł się na inny rynek?